231
INFORMACJE TECHNICZNE
ODZIEŻ SPAWALNICZA
Klasa
odzieży
Rodzaj stosowanego
procesu spawania
Charakterystyka czynności wykony
wanych na danym stanowisku pracy
Klasa 1
Ręczne techniki spawania
z małą formacją rozprysków
i kropli stopionych metali, np.:
• spawanie gazowe,
• spawanie TIG,
• spawanie MIG,
• spawanie mikroplazmowe,
• lutowanie,
• spawanie punktowe,
• spawanie MMA (elektrodą
w otulinie rutylowej).
Obsługa maszyn, np.:
• maszyny tnące przy użyciu tlenu,
• maszyny tnące przy użyciu plazmy,
• spawarki oporowe,
• maszyny do natryskiwania
cieplnego,
• spawarki warsztatowe.
Klasa 2
Ręczne techniki spawania z
dużymi ilościami rozprysków
i kropli, np.:
• spawanie MMA (elektrodą
w otulinie zwykłej lub
celulozowej),
• spawanie MAG (w osłonie CO2
lub mieszanin gazowych),
• spawanie MIG (wysokim
natężeniem prądu),
• spawanie samoosłonowymi
drutami rdzeniowymi
(proszkowymi),
• cięcie plazmą,
• żłobienie,
• cięcie tlenem,
• natryskiwanie cieplne.
Obsługa maszyn, np.:
• w ograniczonych przestrzeniach,
• przy spawaniu/cięciu nad
głową lub w podobnych
pozycjach wymuszonych.
Odzież ochronna dla spawaczy jako Środek Ochrony
Indywidualnej kategorii II musi być certyfikowana
w procesie oceny typu WE na zgodność z Dyrektywą
89/686EWG.
PRZEZNACZENIE
Odzież ochronna spawalnicza wymagana jest przy
pracach spawalniczych obejmujących spawanie,
napawanie, lutowanie, zgrzewanie i cięcie termic
zne metali oraz tworzyw termoplastycznych.
Podczas prac spawalniczych spawacze narażeni
są na olśnienia, oparzenia gorącymi odpryskami
metalu, dymy i pyły spawalnicze o charakterze
toksycznym i rakotwórczym, pole elektromagne
tyczne, promieniowanie nadfioletowe i termiczne,
porażenia prądem, pożary, zatrucia, schorzenia
skóry, oczu i płuc.
WYMAGANIA MATERIAŁOWE
Odzież ochronna dla spawaczy wykonana jest
głównie z tkanin trudnopalnych, bawełnianych, im
pregnowanych niepalnie o wysokiej masie powie
rzchniowej oraz ze skór naturalnych wyprawianych
uniepalniająco.
WYMAGANIA KONSTRUKCYJNE
Odzież ochronna dla spawaczy musi spełniać
określone wymagania dotyczące konstrukcji tak,
aby zminimalizować ryzyko przedostawania się
gorących odprysków pod odzież:
•
Podczas
wykonywania
spawania
odzież
spawalnicza powinna okrywać całe ciało
użytkownika, tj. przykrywać górę i dół tułowia,
szyję, ramiona, ręce oraz nogi.
•
Jeżeli stosowane jest ubranie składające się
z bluzy i spodni to bluza dwuczęściowego
wyrobu odzieżowego powinna zachodzić na
górną krawędź spodni, tworząc zakładkę na
minimum 20 cm. Minimalna zakładka powinna
być zachowana podczas wykonywania wszyst
kich czynności i ruchów podczas pracy.
•
Części odzieży tworzące dodatkową odzież
ochronną np. osłona szyi, kaptur, rękawy,
fartuch i ochraniacze stóp, rękawice powinny
być tak zaprojektowane i użytkowane, aby
uniemożliwić przedostawanie się iskier i kropli
metali do wnętrza ubioru.
•
Jeżeli wyroby odzieżowe projektowane są
z kieszeniami, to otwory należy zabezpieczyć
klapkami.
•
Jeśli spodnie mają kieszenie, to powinny być
to tylko kieszenie boczne, których otwory nie
są odchylone od bocznego szwu spodni o kąt
większy niż 10°.
•
Spodnie nie powinny mieć mankietów.
•
Odzież powinna być tak wykonana, aby
uniemożliwić przewodzenie prądu elektryc
znego z zewnątrz do wewnątrz, np. poprzez
metalowe zapięcia.
KLASY
Określono dwie klasy odzieży spawalniczej ze ściśle sprecyzow
anymi wymaganiami skuteczności:
Klasa 1 - stanowi ochronę przed mniej niebezpiecznymi technika
mi spawania i sytuacjami powodującymi niewielkie oddziaływania
rozprysków stopionych metali i promieniowania cieplnego.
Klasa 2 - stanowi ochronę przed bardziej niebezpiecznymi techni
kami spawania i sytuacjami powodującymi znaczne oddziaływanie
czynników gorących.
Powyższym klasom odzieży przypisano, zgodnie z normą EN ISO
11611, rodzaj stosowanego procesu spawania oraz charakterystykę
czynności (rodzaj obsługiwanych maszyn) wykonywanych na da
nym stanowisku pracy, co pozwala na odpowiedni dobór typu
odzieży ochronnej dla spawaczy.